Mijn ogen branden van het stromende zweet, het bloed stroomt door mijn oren als een denderende trein, en mijn benen worden zwaar. Ik begin me af te vragen hoe ik dit nog eens 25 kilometer kan volhouden. De trail is erg steil en heeft te weinig grip om te klimmen, ik moet om de paar meter stoppen met het duwen van mijn fiets om zo veel mogelijk van de ijle lucht in te ademen. Deze reis door het Zwitserse kanton Graubünden blijkt een ware uitdaging te zijn, maar tenminste wel een prachtige.
Onder het genot van een royale Zwitserse kaasplank in het hotel Belvédère in Scuol, komen Richie Schley, Ale di Lullo en ik erachter dat onze laatste reis samen maar liefst tien jaar geleden was. Richie leerde me toen alles over fotografie, en hoe ik er op mijn best uit kan zien op twee wielen. Sindsdien heb ik dit ook toegepast, net zoals de meester zelf. Onze paden kruisten zo nu en dan, en het is bijzonder dat het zo lang geduurd heeft voordat we de mogelijkheid konden vinden om weer samen te fietsen. We hebben volop gelachen, genietend van een heerlijke maar veel te dure fles rode wijn. Nu we ploeteren op de trail, zou ik willen dat ik gisteren een glas minder genomen had…
Lees het volledige artikel in het online Bikefreak-magazine nummer 95. Meld je GRATIS aan als abonnee op deze pagina
