Durf te ontdekken
Wanneer je altijd maar over dezelfde wegen rijdt, gaan die je op een gegeven moment vervelen. Op het moment dat je filmpjes in je hoofd af kunt spelen langs welke punten je nog allemaal moet komen en je exact weet hoelang je er nog over gaat doen om daar te komen, weet je dat je die route echt te vaak gereden hebt. Ook al is het 3 jaar geleden dat ik voor het laatst naar mijn middelbare school ben gereden, ik vermijd deze route nog altijd wanneer ik voor mijn plezier aan het fietsen ben.
Een idee dat in theorie altijd leuk klinkt, is om naar een bepaalde bestemming toe te rijden. Dubbel voordeel, want je hebt gelijk je training, je ontdekt nieuwe wegen en je komt op die manier toch op je bestemming. Lijkt ideaal, maar de theorie werkt niet altijd hetzelfde als de praktijk.
Zo moest ik na de kerstdagen naar de ijsbaan in Heerenveen. Het begon net een beetje licht te worden toen ik bij Staphorst uit de auto werd gezet en ik vastberaden aan mijn fietstocht naar Heerenveen begon. Het zou een ritje van 46 kilometer moeten worden als ik de snelste weg zou kunnen vinden. Om ervoor te zorgen dat ik het ritje goed zou kunnen vinden, had ik van tevoren wat plaatsen opgeschreven die ik zou kunnen volgen. Maar als ik in de buurt van de snelweg bleef, zou ik ook wel in Heerenveen uitkomen.
Met het windje in de rug begon ik aan mijn tocht. Het zonnetje kwam net achter de wolken tevoorschijn. Ik was flink door aan het trappen en ik kwam echt lekker in de flow. Het enige minpuntje was dat ik niet één van de plaatsen die op mijn blaadje stond op de bordjes zag staan. Maar de snelweg kon ik wel steeds zien en ik reed lekker, dus het zou wel goedkomen. Een uur en 32 kilometer later dacht ik toch maar eens op mijn telefoon te checken of ik een beetje de goede kant op ging. Blijkt er een afsplitsing te zijn bij Meppel en heb ik per ongeluk de snelweg richting Groningen gevolgd. Op die manier was ik inmiddels in Hoogeveen beland en de kortste route naar Heerenveen was nu 54 kilometer… Kort samengevat betekende dit dus dat ik na 1 uur fietsen nog 8 kilometer verder moest rijden dan vanaf mijn beginpunt…
En ja, wat doe je dan? Ik moest wel op tijd op de ijsbaan zien te komen. Dus ik ben maar tegen de wind in gaan ploeteren en heb koers gezet naar Steenwijk. Vanaf nu checkte ik wel iedere 5 minuten of ik me nog op de goede weg bevond. Echt ideaal voor je fietsritme is dat niet. En hoewel ik het eerste uur weinig op de bordjes heb gelet, kwam ik nu allemaal bordjes tegen met plaatsen waar ik al eerder geweest was… Erg frustrerend. Eenmaal bij Steenwijk begon het te regenen en begon de tijd te dringen. Hoewel ik me er een beetje voor schaam, heb ik het laatste stukje maar met de trein afgelegd.
Hoe de route was? Ik was in ieder geval op plekken geweest waar ik nog nooit eerder was geweest en ik denk dat het ook bij deze ene keer zal blijven. Een route moet je tenslotte niet te vaak rijden.
